Ontspullen

Ik heb een tijdje in een camper gewoond - nou ja, het was meer een bestelbus volgens mijn vriendin, om maar even aan te geven hoe klein het was. Ik had 2 m2 leefruimte. Om in die camper te gaan wonen heb ik geen spullen weggegooid. Toen woonde ik namelijk al in een woongroep, dus keukenspullen wasmachine en dergelijke had ik al niet meer. Heel bewust waren (en zijn) al mijn bezittingen: wat kleren, muziekinstrumenten en kampeerspullen, en lesmateriaal. Ik heb meer zakken met lesmateriaal dan alle andere dingen samen.

Ontspullen blijkt een trend te zijn. Vroeger was dat wel anders. Net na de oorlog was er schaarste en armoede, kortom geen consumisme maar zuinigheid. Spullen werden vaker gebruikt: mijn moeder heeft als kind kleren gedragen, die alle andere acht de broers en zussen op haar leeftijd ook droegen. Sommige kleren waren gemaakt van de touwtjes waarmee de zakken post waren dichtgeknoopt. Toch hebben consumisme en zuinigheid wat gemeen, want de generatie van mijn ouders heeft zolders en kelders vol spullen.

Waarom ontspullen? De meeste mensen doen het voor rust in hun hoofd, wat het boek van Marie Kondo zegt. Het gaat om het gevoel bij tastbare spullen: "Wat voel je bij die blouse of bij die brief?" Met persoonlijke brieven deed ik toevallig ooit hetzelfde: een paar weken na het inscannen keek ik naar de digitale variant en vroeg me af wat ik er bij voelde. En warempel: bij mij voelde kijken naar een liefdesbrief op het scherm bijna identiek dan kijken naar de brief zelf.

Mijn reden voor ontspullen is niet rust. Ik verzoek je eens de The story of stuff te kijken. Ik wil niet meer meedoen aan milieuvervuilingen bij productie en milieuvervuilingen als afval. Dus ik koop zo min mogelijk nieuw en gebruik spullen zo lang mogelijk en repareer spullen heel vaak.

Wat mij betreft is er nog een reden. Alles ingescand betekent dat ik vaker terugkijk, want digitaal krijgt alles een naam. Zo heb ik eens binnen 1 seconde ingescande foto's opgezocht van de A.L.A. ("Arme Landen Actie") waarmee ik als tien jarige met buurtkinderen geld inzamelde voor Unicef. Of een foto van mijn eerste keer Oerol. Met drie keer klikken kan ik mijn hele verleden terug vinden.

Tactiek

Ter inspiratie bij deze mijn tactiek qua (ont)spullen.

Nodig? => tweedehands online => tweedehands winkel => nieuw

Als ik iets wil, zoek ik eerst op Marktplaats.nl of Speurders.nl . Als ik het daar niet kan vinden, ga ik naar een tweedehands zaak en dan pas naar een winkel.

Dit is wel echt wennen, want we hebben geleerd om de winkel te gaan! Gelukkig weet je na een paar keer wat een tweedehands winkel heeft. En iets wat al eens gebruikt is is niet nieuw, maar ja na een hele korte tijd zijn nieuwe spullen ook niet nieuw. Het verschil tussen "gebruikt" en "gloednieuw" vervaagt dus erg snel in je hoofd. Je kan dan dus net zo goed meteen tweedehands kopen. Alle keukenspullen kleding (behalve ondergoed) kinderspeelgoed fietsen meubilair en campeerspullen kun je sowieso prima kopen bij een kringloopwinkel.

Een rare uitzondering hierop is witgoed. Een oude koelkast kan een energieslurper zijn, wat niet alleen extra kolen in een energiecentrale betekent (en dus CO2), maar ook een hogere energierekening. Witgoed kun je dus vaak beter nieuw kopen - bij voorkeur met warmwater aansluiting zodat je je (zonne)boiler warmte gebruikt en niet elektrisch opwarmt (wat veel CO2 veroorzaakt).

Wegdoen? => 2 * 2 weken marktplaats => 2dehands winkel + gescheiden inleveren
Als ik iets wegdoe gaat het eerst op marktplaats met bieden uit en een vraagprijs gelijk aan vergelijkbare artikelen! Daarna pas naar een tweedehands winkel of de gemeentelijke afvalplaats. Ja, dit kost veel tijd en energie op korte termijn, maar je krijgt er energie op lange termijn van. Zo eens in de twee maanden doen we een rondje tweedehands winkel en milieustraat, in plaats van het hebben van veel spullen en een groter huis. Het klinkt niet Nederlands, maar gratis meuk neem ik ook niet meer aan.

Kleding heb ik echter wel meer dan strikt noodzakelijk. Want als ik kleding verloren ben of ergens de gaten in vallen, moet ik anders meteen shoppen. OK ik heb geen kleren die ik `toch` nooit meer draag, maar wel T-shirts truien en broeken te veel (circa 20 per soort). Zo ontmoette ik eens een jongen met slechts 100 bezittingen. Hij verklaarde me voor gek toen ik hem vertelde dat ik net 30 paar extra sokken had gekocht, omdat ik alleen volle wassen wil draaien en vaak alleen een tekort aan sokken had en dan dus te weinig kleren had.

En bevalt het "ontspult" zijn? Mij wel! Ik ga nooit meer terug. Het houdt me fris, niet vastgeroest, alsof ik ieder moment weer opnieuw kan beginnen, zonder letterlijk een boel bagage met me mee te slepen.

Kijk ook eens bij onze cursus Zelfvoorzienend Off-grid.



Veilig trainen logo